Tijdens een recent geplande BHV-herhalingscursus met tien deelnemers viel ons iets op. Vier cursisten waren nieuw en afkomstig van hetzelfde bedrijf. In het begin verliep alles prima, maar toen we begonnen met de reanimatie oefeningen, zagen we verwarde blikken en kregen we veel vragen. Ook de andere cursisten keken steeds twijfeleriger. Tijdens de pauze sprak een van de vier nieuwe cursisten me aan. Hij gaf aan dat hij en zijn collega’s termen en concepten hoorden die ze nog nooit eerder hadden gehoord. Hij merkte op dat de andere cursisten beter voorbereid leken en vroeg zich af hoe dit mogelijk was. Dus is EHBO-cursus via E-learning de toekomst ja of nee?
Persoonlijke interactie en directe feedback zijn van onschatbare waarde in het trainen van effectieve hulpverleners.
– Jos Lohuis
Het bleek dat deze vier deelnemers hun basisopleiding volledig via E-learning hadden gevolgd, waarna ze een praktijkdag hadden afgerond met twintig andere deelnemers. Het verschil tussen de groepen was duidelijk te merken en zorgde voor ongemakkelijke situaties.
De vier cursisten wisten vaak niet waar het over ging en moesten voortdurend worden bijgestuurd. Hierdoor konden de overige zes deelnemers niet optimaal trainen, omdat we veel tijd kwijt waren aan uitleg. Voor de instructeur werd het moeilijk om zijn programma te volgen. Dit was voor niemand een succes.
Vanaf dat moment hebben we besloten om geen basiscursussen meer aan te bieden die volledig op E-learning zijn gebaseerd.
Dat is zeker niet wat we willen zeggen. E-learning kan juist een waardevolle ondersteuning bieden. Voor BLS (Basic Life Support) bieden we bijvoorbeeld altijd de E-learning van de NRR aan als aanvulling. Cursisten die deze E-learning volgen, zijn over het algemeen beter voorbereid en leren de vaardigheden sneller aan. Het is echter belangrijk te benadrukken dat de E-learning een aanvulling is en geen vervanging van fysieke lesmomenten.
Ook microlearnings kunnen effectief zijn. De meeste BHV’ers volgen eenmaal per jaar een herhalingscursus en doen soms een oefening. Een tussentijdse e-learning met twee of drie vragen kan de cursist prikkelen om na te denken over de lesstof. Ook hier geldt dat E-learning ter ondersteuning dient.
Een kennis van mij, een ondernemer, vertelde me dat hij de BHV-cursussen onzin vond. Hij had het “perfecte” alternatief gevonden: zijn hele team volgde de BHV-cursus 100% online, in hun eigen tempo, thuis achter de computer. Ze ontvingen allemaal een certificaat. Volgens hem had hij aan de wettelijke eisen voldaan en was het bovendien kostenefficiënt. Ik besloot om niet in discussie te gaan, maar is dit echt de toekomst? Klopt wat online aanbieders beweren?
De wetgever heeft het helemaal niet over certificering, en de arbeidsinspectie kijkt niet naar een certificaat of hoe de cursus eruitzag. Waar kijken zij dan naar? Ze beoordelen wat er gebeurt tijdens een incident en hoe daarop wordt gereageerd. Goedkoop kan in dit geval dus duurkoop zijn.
Wanneer cursisten daadwerkelijk intrinsiek gemotiveerd zijn om goede hulpverleners te worden, kan een E-learning effectief zijn. Maar zelfs dan blijft het meer een ondersteunende tool dan een vervanging voor praktijklessen.
Wat ons betreft, geven wij de voorkeur aan persoonlijk contact met onze cursisten. E-learning gebruiken we alleen als ondersteuning en nooit als vervanging. Persoonlijke interactie en directe feedback zijn van onschatbare waarde in het trainen van effectieve hulpverleners.
